Dzień dobry. Mam 20 lat i zmagam się od 2-3 tygodni z infekcja intymną. Wszystko zaczęło się od swędzenia, które ustało po kilku dniach. Następnie (aż do dziś nieustannie) pojawiły się serowate biało-żółte upławy. Brałam ponad 7 dni zenelle, która nic nie dała. Stosowałam dodatkowo maść clotrimaz
Czy wiesz, że nasze dzieci traktują swój pierwszy seks jako wejście w dorosłość i wybierają swoich partnerów losowo? Ryzyko takich zachowań jest wysokie. To nie tylko kwestia nieprzyjemnych doświadczeń, złych wspomnień czy potencjalnej ciąży. Rozpoczęcie aktywności seksualnej może także zaważyć na zdrowiu. Dlatego podpowiadamy, o czym warto porozmawiać ze swoim dzieckiem i jak to zrobić, byście oboje czuli się badań przeprowadzonych przez Zakład Seksuologii Szpitala Klinicznego w Brnie oraz Wydawnictwo Babyonline wśród uczniów czeskich szkół wynika, że dzieci pozbawione edukacji seksualnej bardzo wcześnie zaczynają odwiedzać strony internetowe z pornografią. Te, które oglądały tego rodzaju treści w młodym wieku, czyli między 6. a 10. rokiem życia, częściej padają ofiarą seksualnych agresorów w sieci i znacznie słabiej umieją się im dzieci częściej odnoszą wrażenie, że „filmy dla dorosłych” przedstawiają prawdziwe życie seksualne. Z tego powodu są bardziej narażone na wykorzystanie seksualne, a w przyszłości mogą doświadczać różnego rodzaju kompleksów dotyczących swojego ciała i seksualności. Nierealne obrazy i sytuacje, na które są narażane, budują mylne wyobrażenie na temat ciała i seksu. Problem dotyczy także dzieci, u których edukacja seksualna nie została przeprowadzona lub temat poruszono wyłącznie powierzchownie, bez otwartości na zadawane przez dziecko pytania. A potem?Pytania, na które nie znajdzie się odpowiedzi w sieci i na filmach dla dorosłych, może też zadać koleżankom i kolegom, co również, jak wynika z czeskich badań, jest częste. Aż 70% respondentów, wiedzę czerpało z Internetu, od rówieśników lub z filmów pornograficznych. Czy to nie rodzic powinien być pierwszym i najrzetelniejszym źródłem informacji?Statystyki chorób wenerycznych? Niestety nie są optymistyczneCzy wiesz, że w 2019 roku ogółem zanotowano w Polsce 1642 przypadki kiły i 556 przypadków rzeżączki? Rok wcześniej było ich mniej - odpowiednio 1445 i 332 przypadków. To dane Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego - Państwowego Zakładu Higieny, a trend niestety… jest wzrostowy. Szczyt zachorowań przypada na okres między 20. a 40. rokiem życia. Częściej chorują szacuje, że każdego roku dochodzi do 374 milionów nowych zakażeń z 1 z 4 chorób przenoszonych drogą płciową: chlamydia, rzeżączka, kiła i rzęsistkowica. Ponad 500 milionów osób w wieku od 15 do 49 lat ma zakażenie narządów płciowych wirusem opryszczki pospolitej (HSV).Przypadki HIV również występują, choć o krążeniu tego wirusa w społeczeństwie głośno mówi się już od kilku dekad. A co z pozostałymi infekcjami intymnymi, do których może dojść nie tylko podczas stosunku płciowego, ale także w trakcie innych czynności seksualnych – seksu oralnego i analnego. Tego dziecko nie dowie się z filmu pornograficznego czy od rówieśników. Jak podaje WHO, zakażenie HPV jest związane z 570 000 przypadków raka szyjki macicy w 2018 r. i ponad 311 000 zgonów z powodu raka szyjki macicy każdego roku. Szacuje się, że wirusowe zapalenie wątroby typu B spowodowało w 2019 r. 820 000 zgonów, głównie z powodu marskości wątroby i raka wątrobowokomórkowego (pierwotny rak wątroby).Rola rodziców w edukacji seksualnej dzieciPrzychodzi taki moment w życiu rodzica, gdy trzeba zacząć poważnie rozmawiać o seksie. Warto poruszać ten temat nie czekając, aż dziecko zwróci do nas z pytaniami. Może się okazać, że sam temat zawstydza je tak bardzo, że woli szukać informacji na własną rękę – w Internecie i wśród znajomych. Tymczasem zwykła rozmowa z rodzicem może uchronić w przyszłości przed zakażeniem chorobą intymną. Tak jak uczyliśmy kilkulatka, by zasłaniał buzię w czasie kaszlu i kichania, tak jak uczyliśmy go, by mył dłonie po skorzystaniu z toalety, tak teraz czas, by porozmawiać z nim o seksie i sposobach, by zminimalizować ryzyko infekcji intymnej. To jeden z celów edukacji seksualnej. – W sferze seksualnej jest to jedna z informacji, z którymi nastolatki powinny wchodzić w dorosłość. Powinny wiedzieć: jak nie zajść w ciążę, jak nie zachorować i jak nie dać się zmanipulować w życiu, ale też, że seks poprzedza głęboka relacja emocjonalna. Wysokiej jakości wiedza przynosi pewność siebie i zdrowe poczucie własnej wartości, jest bardzo ważnym elementem w zachowaniach seksualnych. Rosnąca liczba przypadków agresorów seksualnych w Internecie skierowała uwagę na trzeci obszar – manipulację. Tymczasem jednak zapomniano o ochronie przed chorobami wenerycznymi. W związku z tym w gabinetach ginekologów i innych specjalności medycznych pojawia się coraz więcej przypadków chorób wenerycznych. Jeszcze kilka lat temu ginekolodzy informowali, że nigdy wcześniej nie usuwali tak wielu brodawek płciowych. Choroba ta ma ten sam czynnik sprawczy co rak szyjki macicy – wyjaśnia Jana Martincová, czeska lekarka, edukatorka seksualna, autorka wielu publikacji, założycielka profesjonalnego portalu parentingowego poświęconego tematyce ciąży i opiece nad dzieckiem oraz współautorka badań „Dzieci zagrożone pornografią i przemocą seksualną w sieci”, które przeprowadziła we wrześniu 2020 r. wraz z seksuolożką i psychiatrą ze Szpitala Uniwersyteckiego w Brnie, Petrą intymne – podstawowe faktyChoroby przenoszone drogą płciową nie zawsze powodują objawy lub mogą powodować jedynie łagodne objawy. Można więc mieć infekcję i nie wiedzieć o tym. Ale nadal można przenosić ją na inne osoby. Bakterie, wirusy lub pasożyty, które powodują choroby przenoszone drogą płciową, mogą przenosić się z człowieka na człowieka we krwi, nasieniu, pochwie i innych płynach ustrojowych. Myśląc o różnych chorobach, które mogą się u nas rozwinąć po ryzykownym kontakcie seksualnym, najczęściej skupiamy się na kile, rzeżączce, zakażeniu wirusem HIV. Zapominamy o chlamydii, opryszczce narządów płciowych czy wirusowym zapaleniu wątroby, nie mówiąc o… wszach łonowych czy wirusie brodawczaka ludzkiego (HPV), który może rozwinąć się nawet w nowotwór. – Kiedy przed laty rozmawiałam o tym z lekarzami, zgodziliśmy się, że wiele dzieci nie zastanawia się dziś nad tym, w jakich okolicznościach i z kim będzie uprawiać swój pierwszy seks. W wielu przypadkach nie jest to poważny związek, ale przypadkowy kontakt. Pewien pediatra powiedział mi wtedy, że dla wielu nastolatków seks nie jest w ogóle związkiem emocjonalnym, ale aktem i wejściem w dorosłość. A współpracujący z nami ginekolog dodał, że wiele dziewcząt nie wie, po co stosować prezerwatywy, nie wie o możliwości zajścia w niechcianą ciążę, nie zdaje sobie sprawy z ryzyka chorób zakaźnych. Powiedziała dosłownie: "Niektóre z dziewczyn, które do mnie przychodzą, zastanawiają się nad wszystkim. Zapominają o stosowaniu środków antykoncepcyjnych, uprawiają seks bez zabezpieczenia, dowiadują się, że są w ciąży i nie rozumieją, jak to się mogło stać. Albo przychodzą zastanawiając się, dlaczego "wszystko tam na dole swędzi". Kiedy omawiamy sytuację, nagle wychodzi na jaw, że odbyli przypadkowy stosunek z kimś, kogo znali ledwie godzinę, oczywiście bez prezerwatywy. Czasami mam wrażenie, że oni nawet wiedzą, co może się stać, ale z jakiegoś powodu myślą, że może im to ujść na sucho – dodaje Martincova i wspomina – wcześniej czytałam, jak pewna pani przywiozła z egzotycznych wakacji ciążę i zakażenie HIV jednocześnie. Wydawało mi się to dalekie od rzeczywistości, nierealistyczne. Kiedy zacząłem pracować z lekarzami, potwierdzili, że to był prawdziwy przypadek…Tematy, które musisz poruszyć z dzieckiem:Choroby weneryczne wciąż przydarzają się ludziom, choć można ich przenoszoną drogą płciową można zarazić się już podczas pierwszego przenoszone drogą płciową rozprzestrzeniają się głównie poprzez seks (waginalny, oralny, analny). Ale niektóre z nich mogą rozprzestrzeniać się poprzez pieszczoty miejsc intymnych lub kontakt z płynami za każdym razem prezerwatywy może zapobiec większości chorób przenoszonych drogą płciową. Zapobiega również niechcianej infekcje intymne mogą dawać objawy, np. powodować wydzielinę z pochwy lub penisa czy zmiany skórne w okolicy narządów niektóre z nich mogą nie dawać objawów. Mimo to może dojść do infekcja intymna może prowadzić do problemów zdrowotnych. Zatem nie wolno ignorować niepokojących infekcje można z powodzeniem leczyć i należy to robić. Ale na niektóre choroby przenoszone drogą płciową wciąż nie ma zdiagnozowaniu choroby intymnej zawsze należy poinformować o tym fakcie swojego partnera seksualnego, by był świadomy choroby, jeśli doszło do zakażenia i mógł podjąć wybór partnera seksualnego, poprzedzony szczerymi rozmowami, minimalizuje ryzyko infekcji więcej partnerów seksualnych, tym większe ryzyko wyjścia może być informacja, która pojawiła się w telewizji czy Internecie, choć nie musi. Możesz odnieść się do własnych doświadczeń (rodzic, który też popełnia błędy, jest wiarygodny!), rozmów, które przeprowadzili twoi rodzice lub o ich braku i pytań, z którymi samemu musiałeś się zmagać. Nie musisz poruszyć wszystkich tematów podczas jednej rozmowy. Ważne, byś słuchał uważnie opinii swojego dziecka i nie oceniał go w rozmowie. Bądź gotowy na pytania, a jeśli nie będziesz znać odpowiedzi obiecaj, że ją znajdziesz i wrócisz z nie jesteś sam!Rozmowa z dzieckiem na temat seksu i chorób intymnych nie zwiększa prawdopodobieństwa, że dziecko zacznie uprawiać seks. Będzie natomiast doskonałą bazą wiedzy, z której będzie mogło skorzystać, gdy podejmie decyzję o rozpoczęciu aktywności seksualnej. Pamiętaj też, że na taką rozmowę nigdy nie jest za jak ukształtowana jest twoja relacja z dzieckiem, może zaważyć nie tylko na jego zdrowiu i jakości przyszłych relacji z życiowym partnerem, ale także na tym, w jaki bagaż wiedzy i doświadczeń wyposaży swoje dzieci. To duża odpowiedzialność, nie odkładaj trudnych rozmów na później.
Leczenie infekcji intymnych uzależnione jest od patogenu (przyczyny), który ją wywołał. W leczeniu stosuje się leki podawane dopochwowo oraz doustnie. Część łagodnych infekcji intymnych można leczyć samodzielnie przy pomocy preparatów dostępnych w aptekach bez recepty. Globulki, kapsułki, płyny do irygacji, żele i kremy mogą
#2 Na własną rękę lepiej nic nie brać tym bardziej że nie wiesz jaka to infekcja to wymaga zbadania przez lekarza gdyż tych świństw które się do nas przyczepiają co chwilę jest pełno od grzybicy po różne zapalenia a sama ani nikt oprócz osoby znające się nie zdiagnozuje co dokładnie cię dopadło a czekać nie możesz bo infekcje szczególnie ma początku mogą być niebezpieczne. Ja bym szukała innego gina albo spróbowała dodzwonić się do swojego powiedzieć jaką sytuacja a on już bardziej ci doradzi niż my tu na forum. Jeśli nie masz jak zadzwonić lub zapisać się do innego zawsze możesz podjechać na izbę przyjęć kobietę w ciąży muszą przyjąć nie ważne z czym tam jakiś lekarz zbada i przepisze coś. Ja pamiętam że jak na początku ciazy podejrzewałam u siebie grzybice a nie miałam jak pójść do gina tak jak Ty to znalazłam na necie takie jakby,,domowe" sposoby jak smarowanie jogurtem naturalnym i szczerze bardzo mi to pomogło nie wyleczyło do końca ale do wizyty znacznie zmniejszyło objawy. Jest tez taka maść jak Clotrimazolum jednak zdania lekarzy na jej temat są podzielone moja siostra używała za każdym razem jak złapało ja coś w ciąży a mi lekarka odradziła #5 Na pewno żel do higieny intymnej możesz kupić jakiś dobry w aptece, zaznacz tylko że dla kobiety w ciąży (na pewno nie zaszkodzi). Ale tak jak poprzedniczka pisze, miesiąc to za długo przy infekcji intymnej i ciąży, powinnaś się skonsultować z innym lekarzem jeżeli Twój jest na urlopie. Szczerze mówiąc żele do infekcji intymnych robią jeszcze gorzej - przynajmniej u mnie tak jest. Ja używałam mydła w płynie biały jeleń. A co do infekcji to może tantum rose ? Ja stosowałam. Krem pimafuctin - może uda Ci się załatwić bez recepty , jakiś znajomy?. Polecam.
infekcja o podłożu mieszanym – np. bakteryjno-grzybicza, czyli wywołana jednocześnie przez bakterie i grzyby. Jaki styl życia wpływa na infekcje intymne? Czynniki ryzyka. Rozwojowi infekcji intymnych u kobiet sprzyja szereg różnych czynników, przez które może dojść do zmian w środowisku pochwy.
44-letni Gavin Brooks dowiedział się, że ma raka prącia dopiero pięć miesięcy po pierwszych objawach. Lekarz zapewniał go, że to infekcja grzybicza. Wykrycie choroby na późnym etapie zmniejsza szanse na wyleczenie. Jeśli pacjent przeżyje, konieczna jest amputacja prącia. spis treści 1. Rak prącia jest często mylony z infekcją 2. "Nigdy nie słyszałem o raku prącia" 3. Zbyt późna diagnoza 1. Rak prącia jest często mylony z infekcją Rak prącia należy do najczęstszych chorób prącia. W tym przypadku szanse przeżycia 5 lat wynoszą średnio 50 proc. Im wcześniej zdiagnozuje się raka, tym większe szanse na wyleczenie. Zobacz film: "Objawy raka piersi u mężczyzn. Warto wiedzieć" Leczenie raka prącia jest w dużej mierze uzależnione od stopnia zaawansowania choroby. Jeśli jest wykryta na późnym etapie, konieczna jest operacja: całkowita lub częściowa amputacja prącia. Stosuje się też chemioterapię, laseroterapię, radioterapię. Jak twierdzą brytyjscy eksperci, co roku setki pacjentów muszą poddawać się operacji, bo ze względu na brak objawów, nowotwór został zdiagnozowany zbyt późno. Rak prącia jest też często mylony z infekcją intymną, bo początkowymi objawami mogą być niewielkie czerwone zmiany na penisie. Niestety, połowa zdiagnozowanych nowotworów prącia kończy się amputacją, a jedna piąta pacjentów umiera. - Często zdarza się, że lekarze błędnie diagnozują raka prącia – przyznaje Arie Parnham, chirurg urologiczny z The Christie NHS Foundation Trust i czołowy brytyjski ekspert w tej dziedzinie w wywiadzie udzielonym dla Daily Mail. - To stosunkowo rzadki nowotwór. Ponadto jest wiele innych nieszkodliwych chorób, których objawem też są czerwone zmiany na penisie. Lekarze muszą więc naprawdę wiedzieć, czego szukać - tłumaczy lekarz. 2. "Nigdy nie słyszałem o raku prącia" W takiej sytuacji znalazł się właśnie 44-letni Gavin Brooks z Crewe, który usłyszał diagnozę dopiero pięć miesięcy po pojawieniu się pierwszych objawów. Mężczyzna zauważył, że skóra wokół jego napletka zaczęła puchnąć. Po miesiącu obrzęk się powiększył i stał się bardzo bolesny. 44-latek poszedł do lekarza, ale usłyszał, że to infekcja grzybicza, która minie. Po kolejnej konsultacji został jednak skierowany do urologa, który zdiagnozował nowotwór. - Nigdy wcześniej nie słyszałem o raku prącia – powiedział Brooks w rozmowie z Daily Mail i przyznał, że diagnoza była dla niego szokiem. Mężczyzna przeszedł już dwie operacje i jest w trakcie chemioterapii. 3. Zbyt późna diagnoza Lekarze uważają, że istnieją dwie główne przyczyny raka prącia. Za około połowę przypadków odpowiada wirus brodawczaka ludzkiego (HPV), który wywołuje szereg innych nowotworów, w tym raka szyjki macicy. Druga połowa przypadków jest spowodowana uszkodzeniem skóry. Stany takie jak stulejka i liszaj twardzinowy, które prowadzą do stanu zapalnego wokół napletka, mogą prowadzić do powstawania komórek rakowych. Objawy raka zwykle pojawiają się najpierw na szczycie prącia w postaci czerwonych lub białych plam. Jeśli choroba zostanie wykryta na tym etapie, można wykonać operację usunięcia tkanki rakowej, zachowując prącie. Im późniejsza diagnoza, tym zabieg jest bardziej inwazyjny. Według analizy, którą przeprowadził dr Parnham, aż 47 proc. mężczyzn z rakiem prącia zostało zdiagnozowanych zbyt późno, by uniknąć amputacji. - Średni wskaźnik przeżycia, gdy rak znajduje się w penisie, wynosi około 90 proc., ale jeśli dotrze do miednicy, spada do mniej niż 30 proc. - zaznaczył lekarz. Katarzyna Prus, dziennikarka Wirtualnej Polski Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez Nie czekaj na wizytę u lekarza. Skorzystaj z konsultacji u specjalistów z całej Polski już dziś na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy
Jednak w przypadku tak zróżnicowanej grupy osób, o bardzo różnych ograniczeniach i potrzebach wsparcia, higiena miejsc intymnych powinna wiązać się ze szczególną uważnością. U osób z niepełnosprawnością ruchową może dochodzić chociażby do otarć naskórka i konieczności częstszego podmywania okolic intymnych, zwłaszcza
Infekcja okolic intymnych, głównie sromu i pochwy, to częsta przypadłość, która może wystąpić u kobiet w każdym wieku. Najczęściej wywoływana jest przez bakterie oraz grzyby. Do objawów infekcji intymnej należą: świąd, pieczenie, upławy, nieprawidłowa wydzielina z dróg rodnych, obrzęk i dyskomfort w okolicy pochwy. Nieleczona infekcja dróg rodnych może powodować poważne powikłania, szczególnie u kobiet w świąd, upławy, wydzielina o nieprzyjemnym zapachu - to objawy alarmowe, które mogą być pierwszym sygnałem infekcji intymnej w obrębie sromu i pochwy. Przeczytaj, kiedy należy zgłosić się do lekarza i jak zapobiec rozwojowi infekcji dróg dróg intymnych – czym są?Infekcje okolic intymnych u kobiet występują w obrębie układu rozrodczego – sromu, pochwy, a także szyjki macicy. To stany zapalne dróg rodnych spowodowane przez bakterie, grzyby, wirusy, a także pierwotniaki. Do infekcji dochodzi najczęściej w wyniku zaburzenia naturalnej flory bakteryjnej występującej w pochwie. Odpowiednie środowisko i kwaśne pH zabezpieczające przed infekcją jest zapewnione dzięki fizjologicznie występującym bakteriom Lactobacillus, czyli pałeczkom kwasu mlekowego, które stanowią nawet 95% bakterii obecnych w pochwie. Pozostałe 5% to bakterie, które w małych ilościach nie wywołują chorób, jednak w przypadku zaburzenia tych proporcji mogą wywołać stan infekcji intymnych – przez co są wywoływane?Infekcje dróg intymnych mogą być wywołane przez różnorodne patogeny. Należą do nich – najczęściej Gardnerella vaginalis (odpowiada za tzw. bakteryjną waginozę), ale również Chlamydia trachomatis (powodująca także zapalenia stawów i spojówek), Neisseria gonorrhoeae (wywołująca rzeżączkę); krętek blady (wywołujący kiłę – chorobę ogólnoustrojową, która może zacząć się od drobnego owrzodzenia w okolicy narządów płciowych, np. na wargach sromowych);grzyby – nawet w 90% przypadków jest to Candida albicans (odpowiada za grzybicę nazywaną kandydozą);wirusy – HSV (ang. Herpes Simplex Virus, który wywołuje opryszczkę wargową oraz zmiany opryszczkowe na narządach płciowych), HPV (ang. Human Papillomavirus – wirus brodawczaka ludzkiego wywołujący brodawkowate zmiany w obrębie sromu, tzw. kłykciny kończyste, ale również raka szyjki macicy,pierwotniaki – rzęsistek pochwowy (rodzaj pasożyta powodujący infekcję pochwy o nazwie rzęsistkowica);Należy pamiętać, że wiele czynników zakaźnych jest przenoszonych podczas stosunku seksualnego, wywołując tzw. choroby weneryczne, szczególnie jeżeli stosunek odbywa się bez odpowiedniego zabezpieczenia w postaci prezerwatywy. Wśród patogenów przenoszonych drogą płciową wymienia się wirusa HIV (ang. Human Immunodeficiency Virus, który może spowodować zespół nabytego niedoboru odporności tzw. AIDS) oraz wirusa HCV (ang. Hepatitis C Virus), powodujący wirusowe zapalenie wątroby typu C (WZW typu C).Najczęściej występującymi infekcjami wywołującymi objawy w okolicach intymnych to bakteryjna waginoza oraz kandydoza pochwy, opisane ryzyka infekcji intymnejDo czynników, które mogą ułatwiać wystąpienie infekcji dróg rodnych należą:Zaburzenia hormonalne podczas menopauzy, ciąży;Zmiana pH błony śluzowej pochwy (w wyniku miesiączki, antybiotykoterapii);Niedostateczna higiena w okolicach intymnych;Duża aktywność seksualna;Duża liczba partnerów seksualnych;Niezabezpieczanie się prezerwatywą podczas stosunku;Palenie papierosów;Choroby przewlekłe cukrzyca, nowotwory, zaburzenia odporności;Noszenie bielizny ze sztucznych materiałów;Nietrzymanie stolca, waginoza - objawyBakteryjna waginoza to infekcja wywołana przez bakterię o nazwie Gardnerella vaginalis. Szacuje się, że tę infekcję przynajmniej raz w życiu miało nawet 60% kobiet w wieku reprodukcyjnym. Większość przypadków zakażenia może przebiegać bezobjawowo. Do typowych dolegliwości należą:szara wydzielina z pochwy, o nieprzyjemnym „rybim” zapachu, który może nasilać się po stosunku seksualnym;ból podczas stosunku;pieczenie, świąd, obrzęk błony śluzowej pochwy - objawyKandydoza pochwy to infekcja grzybicza (nazywana powszechnie grzybicą) wywołana przez grzyby o nazwie Candida albicans. Do najczęstszych objawów kandydozy u kobiet należą:świąd, pieczenie w okolicy sromu;nieprawidłowa wydzielina (upławy), często biała, serowata (zawiera drobne grudki);zaczerwienienie w okolicy warg sromowych, pachwin, odbytu;ból przy oddawaniu jakiego lekarza się zgłosić?W przypadku wystąpienia objawów infekcji intymnej należy skonsultować się z ginekologiem lub położną. To specjaliści zajmujący się chorobami żeńskiego układu płciowego pochwy, macicy, jajników, ale także planowaniem oraz prowadzeniem ciąży. Podczas wizyty ginekolog lub położna wykona badanie ginekologiczne na specjalnym fotelu – zbada pacjentkę fizykalnie (ręcznie) oraz przy użyciu specjalnego wziernika dopochwowego. Podczas tego badania może pobrać wymaz z dróg rodnych za pomocą specjalnego patyczka – do badań cytologicznych lub na posiew, by określić przyczynę przypadku kobiet w ciąży pojawienie się infekcji intymnej wymaga pilnego zgłoszenia się do ginekologa prowadzącego stawiane jest rozpoznanie?Ginekolog lub położna przeprowadza z pacjentką wywiad na temat objawów infekcji oraz bada pacjentkę ginekologiczniW celu rozpoznania bakteryjnej waginozy stosuje się tzw. kryteria Amsela. Należą do nich:występowanie charakterystycznych upławów,dodatni testu zapachowy (rybi zapach wydzieliny z pochwy po kontakcie z zasadowym roztworem - 10% wodorotlenkiem potasu),obecność specyficznych komórek jeżowych (komórek nabłonka otoczonych przez bakterie) w ocenie pod mikroskopem wymazu z pochwy,pH wydzieliny pochwy > 4,5 (większa zasadowość środowiska w pochwie). Aby rozpoznać tą infekcję powinny zostać spełnione 3 z 4 powyższych kandydozy pochwy opiera się najczęściej na występowaniu charakterystycznych objawów oraz na ocenie wydzieliny podczas badania za pomocą wziernika dopochwowego. W przypadku wątpliwości, lekarz lub położna może pobrać wymaz w celu wykonania posiewu i dokładnej identyfikacji infekcji intymnychLeczenie stanu zapalnego w obrębie dróg rodnych zależy od patogenu (bakterii, wirusa lub grzyba), który go wywołał. Bakteryjna waginoza wymaga zastosowania odpowiednych antybiotyków, takich jak metronidazol lub klindamycyna – można je podawać doustnie, dopochwowo w postaci globulek oraz w formie kremu dopochwowego. Po leczeniu antybiotykiem zaleca się stosowanie probiotyków dopochwowo, by odbudować prawidłową mikroflorę i środowisko wewnątrz pochwy. Leczenie infekcji bakteryjnych antybiotykiem jest zazwyczaj skuteczne, ale często może dochodzić do przypadku infekcji grzybiczej, takiej jak kandydoza, stosuje się leki przeciwgrzybicze doustnie lub miejscowo (globulki lub krem dopochwowy), zawierające natamycynę, nystatynę lub klotrimazol. Podczas leczenia kandydozy objawy szybko wirusem HSV jest leczone lekami przeciwwirusowymi takimi jak acyklowir (np. Heviran) doustnie stosowany przez około 7-10 dni, w zależności od zaleceń lekarza. Niestety, nie da się całkowicie pozbyć tego wirusa z organizmu, dlatego też często pojawiają się nawroty opryszczki. Leczenie innych infekcji jest dobierane specyficznie dla danego patogenu, który wywołał pamiętać, że zakażenia okolic intymnych powinny być leczone jednocześnie u obojga partnerów utrzymujących kontakty infekcji intymnychInfekcje intymne mogą powodować szerzenie się zapalenia w okolicy odbytu, szyjki macicy, cewki moczowej, pęcherza oraz innych narządów w miednicy, jajowodów. Stan zapalny wokół narządu rodnego może prowadzić do powstania zrostów, co może wywoływać przewlekłe bóle oraz problemy z zajściem w ciążę. Infekcja wirusem HPV wywołuje nie tylko dolegliwości miejscowe, ale jest również głównym czynnikiem ryzyka rozwoju raka szyjki macicy. Warto pamiętać, że szczególnie niebezpieczne są infekcje u kobiet w ciąży. Mogą prowadzić do poważnych powikłań, takich jak poród przedwczesny, zapalenie błon płodowych oraz zakażenie wewnątrzmaciczne, które może wywołać uszkodzenie, a nawet zgon infekcji intymnychDo działań zmniejszających ryzyko powstania infekcji okolic intymnych należą:prawidłowa higiena intymna – stosowanie odpowiednich preparatów do pielęgnacji, bez dodatkowych składników drażniących, zapachowych;zabezpieczanie się podczas stosunku płciowego za pomocą prezerwatyw;stosowanie luźnej, bawełnianej bielizny;odpowiednia dieta (z ograniczaniem cukru);szczepienia przeciwko wirusowi HPV;wykonywanie badań cytologicznych – zalecane u kobiet powyżej 25 roku życia przynajmniej raz na 3 lata;leczenie chorób przewlekłych, takich jak cukrzyca, która predysponuje do rozwoju infekcji.
Nieprawidłowe podcieranie się, nadmierne mycie, noszenie wkładek źle wpływają na pochwę, mogą powodować infekcje. Katarzyna Staszak. 10.05.2023. Wagina lubi dopływ świeżego powietrza, dlatego najlepsze są majtki bawełniane. (Fot.
Infekcję intymną przynajmniej raz w życiu ma 75 procent kobiet. Jest to jedna z najczęściej pojawiających się dolegliwości kobiecych, ale może dotyczyć również mężczyzn. Niestety, nawet w 40 procent przypadków infekcje ponownie pojawiają się w ciągu roku od pierwszego zakażenia. Dlaczego przypadłości wracają, jakie są objawy infekcji intymnych oraz w jaki sposób je leczyć? Odpowiemy na te pytania w naszym artykule. Partnerem treści jest producent leku Gynoxin® 1. Infekcje intymne – objawy W sytuacji, kiedy zaczynamy odczuwać swędzenie i pieczenie w okolicach intymnych, możemy być praktycznie pewne, że mamy do czynienia z infekcją pochwy. Dodatkowo mogą pojawić się upławy o zmienionym kolorze i zapachu, uczucie parcia na pęcherz, a także ból w czasie oddawania moczu lub podczas stosunku. Charakterystyczne jest też zaczerwienienie sromu oraz pochwy. Są to najczęściej występujące symptomy infekcji intymnych. 2. Częste infekcje intymne – przyczyny Zakażeniom intymnym sprzyjają przede wszystkim częste kontakty seksualne, szczególnie z różnymi partnerami i bez stosowania prezerwatyw. Na ryzyko pojawienia się dolegliwości wpływają też: • zmniejszona odporność organizmu, • przyjmowanie antybiotyków, • wahania hormonalne w okresie pokwitania, w czasie ciąży, połogu, menopauzy, • nieprawidłowa higiena okolic intymnych (zbyt częsta lub za rzadka, stosowanie mydła zamiast specjalnych produktów do higieny intymnej), • noszenie ciasnej bielizny z nienaturalnych, syntetycznych materiałów, • alergia, np. na tampony, podpaski, prezerwatywy, • nieodpowiednia dieta bogata w cukry i drożdże. Bardziej narażone na infekcje intymne są kobiety mające cukrzycę, zestresowane oraz te, które stosują tabletki antykoncepcyjne. Tendencję do nawracania dolegliwości mają osoby, które nie stosują się do zaleceń lekarza w czasie leczenia infekcji i nie kończą kuracji. Bardzo ryzykowne są też stosunki seksualne po wyleczeniu jednego z partnerów, podczas gdy drugie nie podjęło leczenia profilaktycznego. Wtedy następuje ponowne zarażanie się od siebie nawzajem. 3. Infekcje intymne – leczenie Leczenie infekcji intymnych zależy od tego, jaki rodzaj dolegliwości nas dotyczy. Najczęstsze są zakażenia grzybicze, bakteryjne i mieszane. Samodzielnie bardzo trudno jest ocenić, jaki rodzaj infekcji nas dotknął. Objawy są podobne i tak naprawdę tylko przeprowadzenie badania (np. rozmazu mikrobiologicznego pochwy lub badanie ekosystemu pochwy) da nam pewność co do tego, czy i jakie grzyby lub bakterie zaatakowały okolice intymne. Na takie badania może skierować nas lekarz. Jeśli jednak nie mamy możliwości szybko udać się do specjalisty, jesteśmy na wyjeździe, na wczasach, poza granicami kraju, warto zaopatrzyć się w leki dostępne bez recepty, a działające na grzybicze i mieszane infekcje intymne. Idealnie sprawdzą się np. leki Gynoxin®. Kapsułka dopochwowa Gynoxin® UNO1 pozwala na jednodniową pełną kurację, która pomoże zwalczyć nieprzyjemne dolegliwości szybko i skutecznie. Z kolei Gynoxin® krem dopochwowy2 może być z powodzeniem stosowany również przez partnera, dzięki czemu będzie on mógł równolegle przejść kurację. W leczeniu zakażeń intymnych bardzo ważne jest stosowanie się do zaleceń lekarza lub informacji zawartych w ulotce informacyjnej leku. Jeśli pełna kuracja obejmuje np. 6 dawek leku, nie możemy zaprzestać jego aplikacji wcześniej, mimo że ustąpią objawy. Takie działanie zwiększa ryzyko nawrotu infekcji. Część grzybów lub bakterii odpowiedzialnych za zakażenie może jeszcze przebywać w organizmie, a przerwanie leczenia spowoduje ich ponowne namnażanie się. Pamiętajmy jednak, że samo wyleczenie nie zagwarantuje nam bezpieczeństwa. Jeśli nie zmienimy swoich nawyków w codziennym życiu (higienicznych, żywieniowych, seksualnych), infekcje mogą powrócić. Partnerem treści jest producent leku Gynoxin® Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu. leczniczy Gynoxin Uno, 600 mg, kapsułka dopochwowa, miękka. 1 kapsułka dopochwowa, miękka zawiera 600 mg azotanu fentikonazolu (Fenticonazoli nitras). Wskazanie: Drożdżyca błon śluzowych narządów płciowych (zapalenie sromu i pochwy, zapalenie pochwy, upławy). Leczenie zakażeń mieszanych pochwy. Gynoxin Uno przeznaczony jest do stosowania u dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 16 lat. U kobiet w wieku powyżej 60 lat, Gynoxin Uno można stosować po konsultacji z lekarzem. Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Podmiot odpowiedzialny: Recordati Industria Chimica e Farmaceutica Via Civitali 1, 20148 Mediolan, Włochy. leczniczy Gynoxin, 20 mg/g (2%), krem dopochwowy. 100 g kremu dopochwowego zawiera 2 g azotanu fentikonazolu (Fenticonazoli nitras). Wskazanie: Drożdżyca błon śluzowych narządów płciowych (zapalenie sromu i pochwy, zapalenie pochwy, upławy). Leczenie zakażeń mieszanych pochwy. Gynoxin przeznaczony jest do stosowania u dorosłych i młodzieży w wieku powyżej 16 lat. U kobiet w wieku powyżej 60 lat, Gynoxin można stosować po konsultacji z lekarzem. Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Podmiot odpowiedzialny: Recordati Industria Chimica e Farmaceutica Via Civitali 1, 20148 Mediolan, Włochy. GYN/2020-05/62 polecamy
Bakteryjne zapalenie pochwy – sprawdź, czy możesz zarazić partnera. Rozwój infekcji intymnych może mieć różne podłoże. Najczęściej do zakażenia dochodzi w drodze kontaktów seksualnych, podczas stosunku waginalnego, analnego, oralnego, a nawet pieszczot. Czy objawy infekcji są więc przeszkodą dla bezpiecznych stosunków
Grzyby i bakterie to najczęstsze przyczyny infekcji narządów płciowych u kobiet. Można je rozpoznać po obecności upławów oraz intensywnym świądzie i bolesności narządów płciowych. Odróżnienie grzybicy od zakażenia bakteryjnego jest niezwykle ważne dla podjęcia skutecznej terapii. Spis treściLeczenie infekcji intymnychInfekcja pochwy – grzybicza czy bakteryjna?Infekcja grzybicza i bakteryjna - różnicePrzyczyny infekcji intymnychCo na grzybicę pochwy?Grzybica pochwy - kiedy do lekarza Leczenie infekcji intymnych Upławy, świąd i pieczenie to typowe oznaki zakażenia pochwy. Większość kobiet potrafi bez trudu samodzielnie zdiagnozować tę dolegliwość i poprosić w aptece o wydanie konkretnych leków. Jednak zapalenie pochwy może być powodowane przez wiele różnych czynników zakaźnych. W związku z tym leki, które zadziałały podczas ostatniego epizodu mogą następnym razem okazać się nieskuteczne. Grzybica pochwy może być nawracająca. Główną przeszkodą na drodze do wyleczenia jest rozpoznanie, z jakiego typu infekcją mamy do czynienia. Zarówno bakterie, grzyby, jak i pierwotniaki mogą wywoływać bardzo podobne dolegliwości, będące konsekwencją stanu zapalnego i naruszenia naturalnej fizjologii błony śluzowej pochwy. Choć w większości przypadków winowajcami są bakterie, nierzadko czynnikiem sprawczym okazuje się mikroorganizm z rodzaju Candida – przedstawiciel królestwa grzybów. Aby zastosować prawidłowe leki, trzeba najpierw ustalić jaki patogen jest odpowiedzialny za chorobę. Infekcja pochwy – grzybicza czy bakteryjna? Choć objawy bywają często podobne, istnieją sposoby, aby z dużym prawdopodobieństwem odróżnić zakażenie grzybicze od bakteryjnego. Pierwszą wskazówką jest konsystencja i zapach upławów. Silny, nieprzyjemny zapach (określany często „rybim zapachem”) to znak, że konieczna może być wizyta u lekarza. Tego typu objawy wskazują na bakteryjną przyczynę zapalenia, a antybiotyki i leki przeciwbakteryjne, które mogłyby pomóc ( metronidazol), są dostępne tylko na receptę. Farmaceuta może samodzielnie wdrożyć jedynie leczenie pomocnicze. Podobnie wygląda sytuacja w przypadku zakażenia rzęsistkiem pochwowym, której głównym symptomem jest zielonożółty kolor upławów. Infekcja grzybicza, w przeciwieństwie do bakteryjnej, nie wywołuje upławów o silnym zapachu. Mają one charakterystyczną, serowatą konsystencję i są niemal bezzapachowe. Czasem pacjentki porównują je do ściętego mleka. Typową cechą infekcji grzybiczej jest również intensywny świąd i bolesność warg sromowych, co występuje rzadko bądź z niewielkim nasileniem w przypadku zakażenia bakteryjnego. Nagły początek objawów także sugeruje infekcję grzybami z rodzaju Candida. Symptomy bakteryjnego zapalenia mają tendencję do bardziej stopniowego narastania. Warto wiedzieć, że infekcja grzybicza pochwy może niekiedy przebiegać niemal bezobjawowo – upławy oraz świąd są wtedy ledwie zauważalne. Infekcja grzybicza i bakteryjna - różnice Grzybica pochwy: Upławy: Biały kolor, "serowata” konsystencja, bezzapachowe Świąd: Intensywny, nieustanny, występuje niemal zawsze Dodatkowe objawy: Bolesność i zaczerwienienie warg sromowych Czynniki ryzyka: Antybiotykoterapia, leki obniżające odorność; może wystąpić w każdym wieku Przebieg: Nagły początek objawów Zapalenie bakteryjne pochwy: Upławy: Biały kolor, luźna konsystencja, silny rybi zapach Świąd: Mniej nasilony, występuje rzadko Dodatkowe objawy: Niekiedy objawy ogólnego zakażenia (np. gorączka, uczucie zmęczenia Czynniki ryzyka: Częste stosunki płciowe, zmienna liczba partnerów seksualnych, obfite miesiączkowanie, używanie wkładek antykoncepcyjnych; występuje głównie w wieku rozrodczym Przebieg: Objawy narastają bardziej stopniowo Przyczyny infekcji intymnych Nie tylko same objawy, ale to, u kogo one występują może podpowiedzieć jaki mikroorganizm stoi za zapaleniem pochwy. Grzybica może się przytrafić w każdym wieku, nawet u młodych kobiet będących u progu okresu dojrzewania. Zapalenie pochwy wywoływane przez bakterie i rzęsistka najczęściej występują w wieku rozrodczym – stosunki płciowe, zmienna liczba partnerów seksualnych oraz stosowanie wkładek antykoncepcyjnych to typowe czynniki ryzyka tych zakażeń. Kandydoza pochwy, a w zasadzie wystąpienie kandydozy pochwy może być efektem stosowania określonych leków, najczęściej antybiotyków o szerokim spektrum działania. Stąd na receptach obok antybiotyku często można znaleźć profilaktycznie przepisany środek przeciwgrzybiczy. Zaburzenie naturalnej mikroflory zmienia środowisko chemiczne pochwy i umożliwia ekspansję wrogich mikroorganizmów. Oprócz antybiotyków infekcje grzybicze mogą wywołać następujące leki: glikokortykosteroidy (stosowane w chorobach zapalnych, autoimmunologicznych, astmie etc.), hormony płciowe (antykoncepcja hormonalna, hormonalna terapia zastępcza), leki immunosupresyjne (stosowane w schorzeniach autoimmunologicznych, w transplantologii). Swoje podejrzenia odnośnie przyczyny zapalenia powinno się oczywiście potwierdzić podczas konsultacji z lekarzem lub farmaceutą. Nie należy się wstydzić opisując swoje dolegliwości pracownikowi służby zdrowia – dokładny opis schorzenia pozwoli na dobór najbardziej odpowiednich leków. Co na grzybicę pochwy? Gdy już wiemy lub domyślamy się, że za naszą dolegliwością stoi infekcja grzybicza możemy rozpocząć efektywne leczenie. Część skutecznych preparatów jest dostępnych w aptece bez recepty. Należą do nich przede wszystkim leki przeciwgrzybicze takie, jak klotrimazol, bifonazol i mikonazol. Występują one w postaciach do użytku miejscowego – kremach, globulkach i pesariach (tylko kremy są dostępne bez recepty). Ich codzienne stosowanie umożliwia wyleczenie większości infekcji, choć należy się uzbroić w cierpliwość – walka z grzybicą trwa zazwyczaj nawet do 3-4 tygodni. Najpopularniejszy środek – klotrimazol w kremie lub formie globulek – nakłada się 2-3 razy na dobę kontynuując terapię jeszcze przez parę dni po ustąpieniu dolegliwości. Niezwykle skuteczną opcją terapeutyczną, zarówno w przypadku infekcji grzybiczych, jak i bakteryjnych są doustne bądź dopochwowe preparaty probiotyczne. Pomocne są produkty zawierające florę bakteryjną z rodzaju Lactobacillus. Organizmy te poprzez produkcję kwasu mlekowego przywracają prawidłowe środowisko błony śluzowej pochwy i hamują namnażanie złowrogich bakterii i grzybów. Udowodniono, że preparaty probiotyczne potrafią również znacząco skrócić czas leczenia. Sprawdzają się także u osób z częstymi, nawracającymi infekcjami dróg rodnych i jako osłona przy antybiotykoterapii. W aptece znajdziemy także preparaty skojarzone, zawierające oprócz dobroczynnych bakterii, dodatkowe składniki takie, jak: inulina (prebiotyk), witamina C, kwas mlekowy lub kwas hialuronowy. Wszystkie te substancje pomagają odtworzyć naturalny, fizjologiczny stan dróg rodnych, a także wykazują działanie łagodzące. Grzybica pochwy - kiedy do lekarza Gdy metody dostępne bez recepty nie działają, czas na wizytę u lekarza. W wyniku przeprowadzonego wywiadu i badania może on potwierdzić lub odrzucić przypuszczenia pacjentki dotyczące czynnika wywołującego zapalenie. Gdy lekarz postawi diagnozę infekcji grzybiczej, może podjąć decyzję o przepisaniu silniejszych środków przeciwgrzybiczych podawanych jedynie drogą doustną. Najczęściej stosuje się flukonazol w postaci jednorazowej dawki - 150 miligramów. Pojedyncze przyjęcie leku nie powoduje zazwyczaj żadnych działań niepożądanych i nie wchodzi w interakcje z innymi środkami leczniczymi. Często przepisywane są także globulki lub pesaria z substancją przeciwgrzybiczą lub połączeniem kilku substancji działających na wiele różnych drobnoustrojów. Oczywiście w ramach kuracji lekarze często zalecają równoległe stosowanie preparatów dostępnych bez recepty: kremu z klotrimazolem i kapsułek z bakteriami kwasu mlekowego. Na szczęście, dostępne leki przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze umożliwiają wyleczenie infekcji niemal w każdym przypadku. Czytaj również: Stan zapalny pochwy - jak rozpoznać infekcję intymną? Nawracająca grzybica pochwy - przyczyny i leczenie Objawy grzybicy pochwy - jak rozpoznać zakażenie grzybicze pochwy? Grzybica pochwy - problem obojga partnerów Infekcje intymne - jak zapobiegać grzybicy pochwy? Treści z działu "Wiedza o zdrowiu" z serwisu mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić kontaktu z lekarzem lub innym specjalistą. Wydawca nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie porad i informacji zawartych w serwisie bez konsultacji ze specjalistą. Bibliografia do artykułu Paul Rutter, „Opieka farmaceutyczna: Objawy, rozpoznanie i leczenie”, Elsevier Urban&Partner, 2014. Zobacz więcej
OWWgiVT. 244i5rfxe0.pages.dev/53244i5rfxe0.pages.dev/327244i5rfxe0.pages.dev/249244i5rfxe0.pages.dev/22244i5rfxe0.pages.dev/215244i5rfxe0.pages.dev/181244i5rfxe0.pages.dev/41244i5rfxe0.pages.dev/111244i5rfxe0.pages.dev/81
infekcja intymna u dziewczynki forum
